Tüm Bilgi Paylaşımlarım

Algı Operasyonu /psikolojik Manipülasyon.(2)....... Tarih İnsanlık Dersi Konusunda Avrupa‘ yı da Türkiye‘ ye de yazacak...     Gördüğümüz gibi hep beraber dünyanın en cömert yardım sever halklarını belirleyip paylaşmışlar... Türkiye'den tek bir kelime yok...Türkiye'nin esamesi okunmuyor.....Varsa yoksa küresel oyun kurucular... "Biz ne kadar yardim severiz"   Efendim "İngiltere Avrupa'nın en cömert en yardımsever ülkesi imiş....".... ama işte ...İlk önce World Economic Forum https://www.weforum.org/ Raporu hazırlayıp servis yapıyor...BBChttp://www.bbc.com/   alıyor sonra The Guardian ...Gördüğümüz gibi bir tek vasat "araştırma" ile tüm dünyada bir algı nasıl yaratılır bunun örneğini hep bereber görme olanağına kavuşuyoruz.....Tarih Boyunca Sömürgecilik Yapmış İngilizler..Şaka gibi...... .Bu arada bir not: Dünya yardım sever halklar sıralamasının 2015 versiyonunda Türkiye 128.sirada gösterilmiş...! Son Söz:Tarih göçmenler köprü altında kalamasın diye taş koyan Avrupa'yı da ,3 milyon insana kapı açan Türkiye'yi de yazacak... https://www.weforum.org/agenda/2016/10/this-map-shows-where-the-world-s-most-generous-people-live    https://www.theguardian.com/international https://www.theguardian.com/voluntary-sector-network/2016/oct/25/uk-global-giving-index-lags-myanmar?utm_term=Autofeed&CMP=twt_b-gdnnews#link_time=1477417099 from the guardian: ​ Voluntary Sector Network UK is Europe's most generous country but still lags behind developing world David Brindle Annual global survey shows Myanmar is more generous and volunteering is more common in Turkmenistan than in the UK   Children in Myanmar, where, for the second year running, people have been rated the most generous in the world in Caf’s giving index Photograph: Nyein Chan Naing/EPA Tuesday 25 October 2016 11.02 BST Last modified on Tuesday 25 October 2016 11.03 BST   We think rather smugly of ourselves in the UK, and in the west as a whole, as charitable souls. So it can come as something of a shock to learn that the world’s most generous folk are in Myanmar, that Iraqis are those most likely to help a stranger and that volunteering is most common in Turkmenistan. These are the findings of the latest world giving index, compiled annually by the Charities Aid Foundation (Caf) from survey data drawn up across the globe by Gallup. And while Caf puts a positive spin on it – “UK most generous in Europe” – the harsh truth is that Brits are not getting noticeably more selfless. In fact, the UK is this year down two places to eighth in Caf’s overall generosity league table, which combines cash giving, volunteering and helping strangers. It’s seventh on donations alone, but doesn’t make the top 10 on either of the other two yardsticks. The 10 most generous nations in the world – in pictures   View gallery It’s easy to make light of such findings: the Gallup data is based on much more wide-ranging surveys, usually of 1,000 people a time, in more than 140 countries. There are no doubt methodological uncertainties in comparing directly a telephone-based survey in the UK with face-to-face interviews in Turkmenistan or Sri Lanka (fourth on volunteering, fifth overall). But these results do chime with other evidence suggesting that the UK is, at best, holding its own on giving and helping. Economic recovery since the crash of 2008 has certainly not brought any explosion of magnanimity. According to the most recent version of Caf’s own UK Giving survey, the number of people donating to charity is dropping: whereas in 2014, 44% said they had given in the previous four weeks and 70% in the previous 12 months, the corresponding proportions in 2015 were 42% and 67%. In its latest Civil Society Almanac, the National Council for Voluntary Organisations (NCVO) notes that charities’ income from individuals – which includes legacies, membership fees and takings at charity shops – rose 7.7% in 2013-14 compared to the previous financial year. But the total was still below the peak of 2010-11. On volunteering, the Cabinet Office’s Community Life Survey for 2015-16 indicates that 41% of people volunteer “formally”, through groups, clubs or other organisations in the course of a year - down from 42% in 2014-15. Taking account of “informal” volunteering, defined as providing help to someone who is not a relative, the 2015-16 figure looks better, at 70%, and is indeed up from 69% in 2014-15. But this is hardly an increase to dine out on. Nick Ockenden, NCVO’s head of research, thinks we should look at the positives. “I would call it a stable picture rather than flatlining,” he says. “It’s certainly not a bad thing.” He concedes, though, that charities have come to rely much more on individual giving and volunteering since government funding – particularly grants – nosedived when austerity followed the 2008 crash. His team is currently crunching the 2014-15 numbers for the next edition of NCVO’s almanac, anxious to establish if the sector’s overall income rise registered in 2013-14, the first for four years, was continued. One intriguing aspect of the picture is that the huge growth in opportunities to give, whether online or at bank cashpoints, does not appear to have generated any significant net growth in donations. “People are still going to chuck a pound in the bucket or buy raffle tickets,” says Ockenden. “Sometimes there’s a tendency to think that technology replaces everything that came before, but it doesn’t – it’s just about giving people, especially young people, other mechanisms to do so.” While the UK and the rest of Europe tread water in Caf’s global giving index, Africa emerges this year as the continent showing the biggest increase in generosity. Disasters and adversity appear to have spurred good deeds, with Nepal and Libya featuring strongly as well as Iraq. John Low, Caf chief executive, says such selflessness is humbling and reflects an in-built human desire to give and help others. “Governments should encourage that spirit of generosity and create the environment in which a strong civil society can flourish, allowing people to reach out to those less fortunate than themselves. “Unconditional gifts of time and money are a life-changing force for good in the world. As people become more prosperous and economies grow stronger, we have an opportunity to build an ever stronger culture of giving right across the world.” For more news, opinions and ideas about the voluntary sector, join our community - it’s free. This map shows where the world’s most generous people live   Image: REUTERS/Thomas Peter Written by Alex GraySenior Writer, Formative Content Published Tuesday 25 October 2016 Share    Latest Articles   Girls are reading more than boys - here's why Alex Gray 25 Oct 2016   London, Wales, Northern Ireland and Scotland deserve a seat at the Brexit negotiating table Regular AuthorRodrigo Tavares25 Oct 2016   Can't sleep? This is what's happening inside your brain Video Blog 25 Oct 2016   More on the agenda If you live in Myanmar you are much more likely to give money to charity than if you live in China. That’s according to the 2016 Global Civic Engagement Report by Gallup, which lists Myanmar as the most generous country, and China as the least. The report was based on a survey which asked 145,000 people in 140 countries whether they had donated money to charity, volunteered their time to an organization, or helped a stranger in need within the past month. The most popular form of civic engagement was helping a stranger or someone they didn’t know. Almost one in four respondents, 44%, said they had done so in the last month. Fewer than one in three, 27%, said they had donated money, and even fewer, one in five, or 20%, had volunteered their time. If you transpose the figures onto the global population you’ll see that, in 2015, 2.2 billion had helped a stranger in need in the past month, nearly 1.4 billion had donated money to a charity, and almost 1 billion had volunteered their time to an organization. However, some countries were far more generous than others.   Image: Gallup Among the top 10 most generous countries are the United States, Australia and New Zealand. Indeed, the study found a strong correlation between the per capita GDP of a country and how civic-minded its citizens are. That said, not all of the top 10 countries could be considered wealthy. Sri Lanka, which came in fifth behind New Zealand, and Indonesia, which was in seventh place, ahead of the United Kingdom, both have middle-income status. Have you read? ·        Wealth can make us selfish and stingy. Two psychologists explain why Among the least generous were Greece, Yemen and the Palestinian Territories – all of which have suffered economically or are suffering conflict. The report also looked at the correlation between the economic and political conditions of the countries that gave and the amounts they gave. It found that many of the populations that are least civically engaged are those that have suffered economic and political upheaval. Within the individual questions, the answers varied. The people most likely to help a stranger were in Libya, 79%; Somalia, 77%; and Malawi, 75%. The least likely were in China, 24%; Cambodia, 25%; and Japan, 25%. The countries where people were most likely to volunteer time to an organization were Turkmenistan, 60%; Myanmar, 55%; and Indonesia, 50%. The countries where people are most likely to donate money are Myanmar, 91%; Indonesia, 75%; and Australia, 73%. The least likely were Morocco, 4%; Yemen, 5%; and China 6%. What are people’s motivations for helping? Myanmar has a strong Buddhist tradition, which encourages donating and volunteering. The country came first or second in all three categories, with a massive 91% of people in Myanmar saying they donated money to charity. The case for China is an interesting one. Despite having the world’s second largest population of billionaires, with 335 calling it home according to the 2015 Forbes China Rich List, the Chinese are ranked among the least generous in all categories. Part of the reason, according a report by the UN, is that China has not historically had philanthropy as part of its culture. Those wishing to set up a charitable foundation face a mountain of paperwork, and recent scandals involving public charities have made the general public less trusting of them. However, it does look like things are changing. At the end of 2015 there were over 4211 foundations in China, a 60% increase from just five years ago, and the UN says that data show that the overall number of citizens who decide to donate to charity is growing every year. Why is civic engagement important? The Gallup report says that encouraging citizens to share responsibility for the problems facing their communities and getting them to participate in solving them is one of the most important tasks for global leaders. When leaders understand what motivates people to invest their time, effort and talent to benefit strangers, they create “massive economic value and enormous reserves of well-being for everyone involved,” it concludes. Share       http://www.bbc.com/news/world-asia-37762753  Which country is the most generous in the world? 3 hours ago   From the sectionWorld Share Image copyrightREUTERS Image captionDespite the violence in Iraq, they are considered the most welcoming people in the world A war-torn state and a country ruled by an oppressive military junta for decades are home to the world's most generous people, research suggests. People in Iraq are the kindest to strangers, while Myanmar's residents give the most away, according to the CAF World Giving Index 2016. In the last month, eight in 10 Iraqis have helped someone they don't know, with Libyans helping almost as many. During the same period, 91% of those in Myanmar have given money to charity. In comparison, 63% of Americans - the second most generous overall - have donated money, with 73% helping a stranger. Hairdresser offers discount to people 'having a bad day' I went to Nigeria to meet the man who scammed me The annual ranking places Myanmar, previously known as Burma, at the top of the list for the third year in a row, with more than half the population donating time and 63% helping a stranger. The report said the generous giving reflected the practice of "Sangha Dana", where the country's Theravada Buddhist majority donate to support those living a monastic lifestyle. The overall table, which takes into account financial donations, help offered to strangers and volunteering, ranks the UK as the most generous place in Europe, the United Arab Emirates in the Middle East, Kenya in Africa and Guatemala in Latin America. China is named as the least generous country. However, the poll only takes into account the responses of 1,000 people on average in each of the 140 countries, and the Charities Aid Foundation acknowledges there is margin for error. But it is the kindness of Iraqis and Libyans to complete strangers in the face of years of conflict and terrible violence which stands out in the list. BBC correspondents are unsurprised by the findings, as both countries have long traditions of hospitality to those they don't know. The world's 10 most generous countries Rank Country Overall generosity 1 Myanmar 70% 2 United States 61% 3 Australia 60% 4 New Zealand 59% 5 Sri Lanka 57% 6 Canada 56% 7 Indonesia 56% 8 United Kingdom 54% 9 Ireland 54% 10 United Arab Emirates 53% "Though often initially suspicious of foreigners they do not know, Libyans have an intrinsically generous culture," explained BBC North Africa correspondent Rana Jawad. "In my experience this became more apparent after Gaddafi was overthrown from power; decades of anti-Western rhetoric and the police-state nature pre-2011 gave a distorted impression of Libyan hospitality - they were not unkind then, but just fearful of being helpful to foreigners or Libyan strangers. "After the revolution, Libyans became vastly more welcoming of strangers and demonstrated it on every occasion they could. The persistent state of conflict since has probably contributed to the current ranking because in the absence of state authorities, civilians only have each other to turn to for help."

Kış mevsimine girerken güneşe yaklaşıyoruz!  kış olunca güneşe en yakınız.(21 Aralık 2020) saat 13:44'te güneş gökyüzünde en güney konuma geldi... Gündönümü, en kısa gün....21 Aralık Çarşamba gecesi en uzun geceydi. Ayrıca, tam da Kış Gündönümü tarihi olan 21 Aralık 2020 gecesinde  Jüpiter ve Satürn’ün,     birbirlerine çok yakın bir konuma geleceklerini ve birbirlerinden sadece 0,1 derece uzaklıkta bulunacağını bilim insanları söylüyor. Diğer yandan bu yakınlaşmaların hep eşit değil..Buna benzer bir yakınlaşma (kavuşum) 1623 yılında ,İki gezegenin birbirlerine en yakın kavuşumu ise, 800 yıl kadar önce, 1226 yılında gerçekleşmiş. Bundan sonraki ilk kavuşum 15 Mart 2080 tarihinde olacakmış. 4 Ocak'ta ise Dünya  Güneş'e en yakın, Yazın  ise en uzak. konumda... . Aradaki fark 5 milyon km. olduğu yazıyor kitaplarda Saatli Maarif Takvimi’nin yazdığına göre, 21 Aralık 2020 Pazartesi gecesi 14 saat 31 dakika sürdü. Gün 9 saat 29 dakika oldu. “Kış Gündönümü” başladı.     Osmanlı döneminde ve Cumhuriyet’in ilk yıllarında kullanılan Rumi takvimde 22 Aralık Erbain’in başlangıcıdır diye yazıyor kitaplar...    Üç aylık kış mevsimi Erbain ve Hamsin diye ikiye ayrılır. Erbain, 22 Aralık’tan 30 Ocak’a kadarki 40 günlük kış dönemine verilen isimdir. Erbain’den sonra 31 Ocak’ta başlayan Hamsin ise 21 Mart’a kadar devam ettiğini söylüyor konun uzmanları... Hamsin’de havalar yumuşamaya başlayınca cemreler düşer. Cemre sıcaklık anlamına gelen bir kelime.....   Kış Gündönümü’nde güneş ışıkları Oğlak Dönencesi’ne dik gelir. Kuzey Yarıküre’de günler uzamaya, Güney Yarıküre’de kısalmaya başlar. Bu tarih, Kuzey Yarıküre’de kışın, Güney Yarıküre’de yazın başlangıcı sayılmakta....    Kış ve yaz gündönümleri insanüstü bir gücün doğayı yönlendirmesi olarak binlerce yıl önceden insanlığı etkilemiş, gündönümleri, insanüstü güce tapınma, verdiği nimetlere şükretme amacı güden törenlere, şenliklere vesile olmuş.... Binlerce yıl önce Altaylarda yaşayan Türkler, Kış Dönümü’nü ışığın karanlığı yendiği, uzun günlerin başladığı günler olarak kutlamışlar...     Nar Dugan-Dogan Gün kutlamalarında “Akçam Ağacı” altında toplanılırmış, Akçam Ağacı’nın dallarına dilek bezleri bağlanır, baş melek Ülgen’e adaklar adanır, hediyeler sunulurmuş...    Kış Gündönümü kutlamaları başka toplumlarda da farklı şekillerde kutlanagelmiş...        Dünyanın güneşe olan uzaklığı yaklaşık 150 milyon kilometreymiş Zirvelerin yüksekliği gözönüne alındığında birkaç kilometrelik yükseklik farkı, sonucu etkileyecek anlamlı bir fark yaratmıyormuş. Örneğin düyanın en yuksek noktası olan Everest Tepesi yaklaşık 9000 metredir (8848m.) Bu durumda 9 kilometrenin, 150 milyon kilometreye olan oranı  (9.000/150.000.000.000= 0.00000006) “devede kulak” misali etkisiz kalıyormuş. Yani sanıldığı gibi dağlar güneşe pek de yakın değilmiş...  Yeryüzünde ısınan hava yükselirken enerjisini harcadığından ve zirvelere ulaştığında ortam sıcaklığına ulaşırmış. Yükseldikçe artan nemli hava da, her yüz metrede bir yaklaşık olarak 0,5 derece ısı kaybına neden olurmuş.  Bu nedenle Everest’in eteği ile ile tepesi arasında 50 dereceden fazla sıcaklık farkı oluşmaktaymış. Hava sıcaklığı ve mevsimlerin oluşmasına etki eden bir başka detay da; dünyanın eğimli bir eksene sahip olmasıymış.  Dünyanın güneşe en yakın olduğu aylar kışı, en uzak olduğu aylar yazı yaşıdğımızı yazıyor.. Dünya güneş etrafındaki “elips” şeklindeki yörüngesini tamamlarken güneşe 147-152 milyon kilometre arası mesafelerde seyrediyormuş. Yani güneşin etrafında gezinirken 5 milyon kilometre yaklaşıp uzaklaşmaktaymışız. Mevsimlerin oluşumunda güneşe yakınlık değil, güneş ışınlarının yüzeye geliş açısı önemliymiş. Güneş ışınlarının çoğu yeryüzünde emildiğinden önce yer sonra hava ısınmaktaymış. Bu nedenle toprağa yakın hava katmanlarının daha sıcak olduğunu yazıyor..  Atmosferin ısınması üzerine ciddi etkisi kanıtlanmış olan karbondioksit gazını da bu vesile ile bir kez daha anımsamakta yarar varmış. Isıyı tutarak sera etkisine neden olan karbondioksit, ağır bir gaz olduğu için atmosferin yeryüzüne daha yakın tabakalarında birikirmiş. Daha ayrıntılı bilgi için: http://www.space.com/3304-earth-closest-sun-dead-winter.html http://www.slate.com/blogs/bad_astronomy/2013/01/02/perihelion_earth_is_closest_to_the_sun_today.html https://aplanetruth.info/9-why-is-the-earth-closest-to-the-sun-in-the-wintertime/ NOT:(Fotoğraf: Kafkas Dağlarının Eteklerinde Memleketim...kaan Gündoğdu‘nun Kadrajından.....)  

Massachusetts  Institute Technology  (MIT)'de Beşeri Bilimlerin, Sanatın ve Sosyal Bilimlerin Gücü (https://goo.gl/Xb6MKz)                   "SHASS'deki misyonumuz öğrencilerimize güç sağlamaktır.                    Analitik düşünmek için gereken perspektifler ve becerilerle                     ve alanlarında gerçek liderlik sağlamaktır. HASTS mezunlarımızın kalitesi                     Bu hedefe ne kadar iyi ulaşıldığının bir göstergesi. "    Deborah K. Fitzgerald  ( https://goo.gl/34BzVr )   , Edebiyat, Sanat ve Sosyal Bilimler MİT Okulu (MIT SHASS) Dekanı, özetle; beşeri bilimler, sanat ve sosyal bilimler derslerinin MIT eğitiminde çok önemli bir rol oynadığını,çağımız  dünyasının en büyük sorunların odağında İnsan faktörünün olduğunu vurgulamakta …Sorunların palyatif değil kalıcı çözümlerinin de analitik, ve İnovatif düşünce sistemi ile olacağını belirtmekte ..MIT ‘de toplam ders saatinin %25 ini oluşturan toplam sekiz dersin sosyal Bilimlerden oluştuğu vurgulanmakta..Öğrenciler için genel kültürün özellikle de felsefe ve mantığın ihtisas alanından önce geldiği belirtilmekte… STEM + SHASS'in MİT'teki Gücü      MIT'de Beşeri Bilimler, Sanatlar ve Sosyal Bilimleri önemli görüyoruz - hem büyük mühendisleri, bilim adamlarını, akademisyenleri ve vatandaşları eğitmek hem de dünyanın büyük zorluklarını aşmak için.      STEM disiplinlerinin (bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik) beşeri bilimler alanlarını ilgisizlik ve kariyer umutları açısından gölgelediğine dair endişeler arasında beşeri bilimlerin rolü çok yeni tartışmalara konu olmuştur.     Bu nedenle burada MIT'de - STEM eğitiminin bir kalesi - burada hem büyük mühendisleri, bilim adamlarını, akademisyenleri hem de vatandaşları eğitmek ve Enstitü'nün kapasitesini sürdürmek için beşeri bilimler, sanat ve sosyal bilimleri gerekli gördüğümüzü öğrenmek rahatlatıcı olabilir yenilik için.    Neden mi? Çünkü Enstitünün görevi, enerji, sağlık, ulaşım ve diğer düzinelerce alanda dünyanın en zorlayıcı sorunlarını çözmeye hazır olan öğrencileri bilgilendirmek ve eğitmektir. Bunu yapmak için, mezunlarımız doğal fizik evren hakkında bilim ve mühendislik alanlarında analitik düşünceye sahip  özgün düşünceyi içeren ileri teknik bilgi ve becerilere gereksinim duyar -    Ancak dünyanın sorunları asla düzenli olarak laboratuar, tezgah veya elektronik tablo ile sınırlı değildir. İklim değişikliğinden yoksulluğa, hastalığa kadar,  çağımızın büyük sorunları değişmez bir şekilde özü ve ölçeği bakımından insanla ilgilidir. Mühendislik ve bilim konuları, kültürel geleneklerden bina kodlarına, siyasi gerginliklere kadar her zaman daha geniş insani gerçeklerle iç içedir. Bu nedenle öğrencilerimiz insanlığın karmaşıklığına, yani varlığımızı şekillendiren siyasi, kültürel ve ekonomik gerçeklere, ayrıca beşeri bilimler, sanatlar ve sosyal bilimler tarafından geliştirilmiş güçlü düşünce ve yaratıcılık biçimlerinin akıcılığı konusunda derinlemesine bir bilgiye gereksinim duyarlar.    MIT'in müfredatı, son 50 yıl boyunca tüm lisans öğrencilerinin edebiyat, dil, ekonomi, müzik, felsefe ve tarih gibi konularda büyük zaman geçirmesini sağlamak için önemli derecede gelişmiştir. Aslında  her bir MIT öğrencisi toplam aldığı ders saatinin neredeyse %25’ine denk gelen, bu türden en az sekiz ders almaktadır.    Bu sınıflarda, öğrencilerimiz bireylerin, kuruluşların ve ulusların istek ve endişeleri üzerinde nasıl davrandıklarını öğrenirler. Dünyadaki insanlarla  işbirliğine girmelerine yardımcı olan tarihi perspektifler, eleştirel düşünce yetenekleri, kültürel kavrayışlar edinmelerinin yanında, öğrenciler dinlemeye, açıklamaya ve ilham vermeye olanak  tanıyan iletişim yetenekleri de kazanırlar. Öğrenciler pek çok insani durumun tek bir doğru yanıt olmadığını ve hayatın kendisinin nadiren –tabi eğer hiç olursa- bir matematik sorusu kadar kesin ya da bir denklem kadar titiz olduğunu öğrenirler.    "İklim değişikliğinden yoksulluğa, hastalığa kadar çağımızın zorlukları doğası ve ölçeği bakımından insanlık dışıdır; mühendislik ve bilim konuları derinden hissedilen kültürel geleneklerden bina kodlarına politik türe kadar her zaman daha geniş insanlık gerçekleri ile iç içedir.     Bu tür bir eğitimin değeri ile ilgili en iyi bir kaç yorum, bizim bilim ve mühendislik mezunlarımızdan gelmektedir. Tıp fakültesini bitirmiş olan son mezunlarımızdan biri, bir doktor olarak sadece tıbbi bilgiye değil ama aynı zaman da hastalarının durumlarını ve hikayelerini de yorumlama yeteneğine gereksinim duyduğunu bize yazmış – ki mezunumuz bu yeteneğini edebiyat, çeşitli formlardaki hikayeler ve insanların hayati derecede önemli bilgileri paylaştığı yollar üzerine çalışarak edinmiştir. Mezunumuz şöyle demektedir: “Biyoloji dersi beni tıbba hazırladı, edebiyat ise doktor olmaya”Ayrıca girişimciler de çeşitlilik arz eden yetenekler grubuna değer verirler. Seçkin bir MIT mezunu ve girişimci şöyle demektedir: “Felsefeye girişin ve fikirler tarihinin, MIT’deki eğitimimin en kalıcı değerleri ve en çok faydalandığım dersler olduğunu şimdi anlıyorum”. Elektronik alanını dönüştüren bir diğer mühendislik mezunu da şöyle demektedir: “Genç bir insan için genel kültür eğitimi bir ihtisas alanından daha önemlidir. Disiplinlerarası eğitim aldığınızda bu alanları anlamaya başlayabilirsiniz. Benim için iktisat ve tarih dersleri özellikle yararlıydı”.     MIT’de aldığı edebiyat ve sanat tarihi derslerini kendi dünya görüşünün gelişmesinde kilit role sahip olduğunu belirten seçkin bir MIT malzeme bilimi mezunu, ki kendisi şimdi Mühendislik Fakültesi Dekanı’dır. Bugünün piyasasında bir mühendisin ne başarısını sürdürülebilirliği bu perspektifde yatmaktadır. Ona göre, “İşverenler, öğrencilerin önderlik edebilmelerini, takım olarak çalışabilmelerini ve özellikle iletişim kurabilmelerini istemektedirler. Bu yeteneklerin çoğu da edebiyat, sanat ve sosyal bilimler sayesinde kazanılmaktadır. Dünyanın, insani bakış açısını dikkate alan yaratıcı sorun-çözücülere gereksinimi vardır.”    Eğitimciler olarak öğrencilerimizin gelecekte aşmaları gerekecek engellerin ne tür şekillerde ortaya çıkacaklarını her zaman tahmin edemeyiz ama sürekli devam eden araştırma ve keşif sürecinde kendilerine rehberlik edecek olan bazı temelleri sağlayabiliriz. Öğrencilerimizin dirençlerini artırabilir ve onları hem rutin /günlük hem de girift  sorunların analizini yapmaya ve sorun çözmeye hazırlayabiliriz. Hem STEM’e hem de beşeri bilimlere –karşılıklı olarak enforme edici bilgi biçimlerine- başvurarak, bizler öğrencilere kariyerleri ve yaşamları boyunca onları destekleyecek gerekli bilgi ve deneyim  kazandırmayı amaçlamaktayız.    Bilim adamı, mühendis, şair, kamu görevlisi ya da ebeveyn, mesleğimiz her ne olursa olsun hepimiz kompleks ve sürekli olarak değişen bir dünyanın içinde yaşıyoruz ve hepimiz yaşam alanımızı en iyi bir biçimde bu bilgi ve deneyim örgüsünü kullanmayı hak ediyoruz: Eleştirel düşünme yetenekleri; geçmişin ve diğer kültürlerin bilgisi; sayılarla ve istatistikle çalışabilme ve bunları yorumlayabilme yeteneği; büyük yazarların ve sanatçıların sezgilerini kavrama; deney yapmaya ve değişime açık olmaya isteklilik; belirsizlikleri yönetebilme yeteneği.    Eğer bilgi birikiminin bütününün dünyanın karşılaştığı sorunlarla mücadele etmek –ve kazanılan zaferleri takdir etmek- için gerekli olduğu konusunda hemfikirsek, Amerikan hayatında başarılı olabilmek için beşeri bilimlerin daha az önemli hale geldiği algısına nasıl bir yanıt verebiliriz?    Eğer bilgi birikiminin bütününün dünyanın karşılaştığı sorunlarla mücadele etmek –ve kazanılan zaferleri takdir etmek- için gerekli olduğu konusunda hemfikirsek, Amerikan hayatında başarılı olabilmek için beşeri bilimlerin daha az önemli hale geldiği algısına nasıl bir yanıt verebiliriz?    Başlangıç olarak iş hayatından aykırı hikayelere daha fazla dikkat sarf edebiliriz. Örneğin unutulmaz konuşmasında Google’ın başkan yardımcısı Marissa Mayer şöyle demekteydi: “İnanılmaz bir büyüme döneminin içindeyiz ve bu yıl 6000 kişiyi işe alacağız. Bunlar arasından 4000 – 5000 kişi beşeri bilimlerden gelecektir.” Mayer’in açıklamalarına göre kullanıcı arayüzü geliştirmek için insanları gözlemlemek ve onları anlamak, salt teknolojik yetenekler kadar önemlidir.     Dersliklerde de bazı farklı yaklaşımları kesinlikle deneyebiliriz. Küçük bir seminer sınıfında Fransız Devrimi, müzikoloji ya da Zora Neale Hurston’un romanları konusunda tutkulu katılımcılarla birlikte olmaktan daha fazla ayrıcalıklı bir durum az olmakla birlikte, seminer formatı beşeri bilimleri öğretmenin yalnızca bir yoludur. Alternatif yaklaşımların, çok daha fazla öğrenciye ulaşma ve onlarla kaynaşma potansiyeli vardır.    Şu an gördüğümüz, beşeri bilimler eğitiminde yeni bir dönem midir? Fakülteleri ve üniversiteleri profesörlerin bilginin hizmetçileri olduğu müzeler olmaktan biraz olsun kurtararak, deney yapılan laboratuvarlara dönüştürmeyi kavramsallaştırmakla işe başlanabilir. Bu tür bir iklimde, daha fazla pratiğe dayalı olan beşeri bilimler öğrenme tecrübesi, proje temelli kurslar ve takım halinde çalışmaktan kaynaklanan keşif yapmak için daha fazla fırsat geliştirmemiz mümkün olabilir.     Dünyaya olumlu bir etki yapacak projelere öğrencileri çekebilmek için ABD’de ve yurtdışında daha fazla beşeri bilimler stajyerlikleri oluşturabiliriz. Fakültelerin ders müfredatlarını karşılıklı olarak kullanarak ve yerel topluluklarla ortaklıklar kurarak daha fazla işbirliği yapabiliriz. Yerel kütüphanelerle bağlantı kurarak akademisyenlerle topluluk üyelerinin, Türlerin Kökeni ya da Milletlerin Zenginliği gibi dönüştürücü ama göz korkutucu kitapları anlamak için bir araya geldikleri şehir okuma grupları kurabiliriz. Ayrıca tabi ki, beşeri bilimlerde araştırma ve eğitimi güçlendirebilmek için online öğrenme platformlarını ve dijital teknolojileri kullanabiliriz. Bugünlerde hem bireyler hem toplum hem de gezegenin kendisi için tehlikede olan çok şey var. Bu zamanları ıskalamamk için çok çabuk hareket etmek  ve analitik düşünce sistemi ile insanlık tarihini ve dünya edebiyatını, dünya k gelişimleri yakından takip etmek ve özümsemek gerekiyor. Sosyal Bilimleri de içeren bu geniş perspektifde ki eğitimi, bizim STEM meslektaşlarımızla müşterek olarak ne kadar fazla desteklersek o kadar faydası yüksek olacaktır. Eğitimciler olarak bizler, iyi ve pratik nedenlerden dolayı bilgi spektrumunu farklı kategorilere bölmüş olsak da, zihnin kendisi orijinal bilgedir. Analitik düşünce sistemi ile çalışmalara devam ettikçe farklı ve genellikle şaşırtıcı kaynaklar yaratmaya devam edeceğimiz aşikardır.  https://goo.gl/Xb6MKz    

İlk söz: "Üniversite sadece bilim için değildir, aynı zamanda Hak, Hukuk, Adalet ve Cumhuriyet içinde üniversite gereklidir.Üniversite Cumhuriyet'in sahipliğindedir."Memleket işlerinde, millet işlerinde, gerçek işlerde, duyguya, hatıra, kardeşliğe ve dostluğa bakılmaz. "      Üniversite rektör adaylarının sadece öğretim üyelerinin katıldığı seçim sistemi ile  belirlenmesi yanlıştı. Kalkması çok iyi oldu. Üniversitede kısır,seviyesiz bir rektörlük seçim kampanya kulislerinin önünü kapattı. Bunun demokrasi ile de alakası yoktu. Mevcut sistem 12 eylülün ürünü bambaşka bir seçimdi..Sadece öğretim üyelerinin  (Yard.Doçent./Doçent ve profesör) oy kullandığı  bir seçim sistemi ...    Bunun "çalışanı" vardı.... "öğrencisi" vardı...Araştırma Görevlisi vardı...Okutmanı vardı...Uzmanı vardı..... "Ellerim titreyerek yazıyorum....Bana gerici diyecekler ama herşey demokratik davranarak çözülemez!..." diyor Henry Rosovsky ....ve  devam ediyor ".seçimler'ler genelde zayıf karakterli yöneticilerin işbaşına gelmesne yol açar yönetim için verilen tavizler, kayırmacılığı getirmştir.....seçiminin hangi kriter ve hangi süre ile olacağı belirlenmeden yapılmasının tipik bir yerel seçim olacaktır....bir okulun kalitesi ile yöneticilerin denetimsiz yetkileri arasında negatif bir korelasyon olduğu kanısındayım........ ....Yeni şeyleri deneyebilmek için insanın önce kendi konusunu iyi bilmesi gerekir....Üniversitelerinde,en az silahlı kuvvetler kadar hiyerarşi ve rütbeleri seven kurumlar olduğu unutulmamalıdır..” diye de devam ediyor..Üniversite ile ilgili olanların mutlaka okuması gereken "Üniversite (Bir Dekan Anlatıyor)" Tubitak yayını(*) bu kitapda...      Sadece "öğretim üyelerinin " iştirak ettiği seçimlerden alınan sonuçlar ortada...Rektör seçimi için Öğrenci +öğretim elemanı+ çalışanların dahil olduğu sistemler var.... Temsilcilerin katıldığı seçiciler kurulu var.... Üniversite de kriter akademik başarı yanında  üniversitede herkese eşit yaklaşacak, katılımcı yönetim anlayışını benimsemiş, yönetimde deneyimli, karizmatik liderlik özelliklerine sahip, tertemiz lekesiz tüm paydaşları dışarıda bırakmayan tek bir bayrak altında toparlama gücü ve iradesi bulanan.kısacası özü sözü bir olan...Gerisi-lafu-guzaf... http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/10/20161030.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/10/20161030.htm     "Büyük senfoniler, büyük orkestralarla ve en önemlisi büyük şeflerle çalınır.İyi orkestra iyi enstrüman çalanlarala kurulur..Üniversiteler de" “Yükseköğretimin Fırtınalı Sularında” ;Üniversitelerde kurumsallaşma ve dünya üniversitesi olma ülküsüne yönelik çabalar… Bu ülkü ile “Türk Ulusu' nu çağdaş uygarlığın en ön safhasına geçirme, bilimde, teknikte özgür ve bağımsız olarak hareket edebilme, dünyanın en gelişmiş ülkesi olarak diğer ülkelere liderlik edebilme ve sürekli ilerlemenin bir düşünce-nesnesi olarak somut çıktılar elde etme çabaları…… Belki ülkenin sosyal, politik ve ekonomik gelişmelere önderlik etme isteği…. Bir yandan Ulusal irade seslenişi yeteneğini, diğer bir deyişle kolektif ruh/irade varlığını çağdaş bilim ve akılcılıkla geliştirme çabası…Bu çabaların elli yıllık panoroması… Sonra ...Sonrası malum!…Tarihteki örnekleri ile defalarca görülebileceği gibi Bilim'de ihmalin maliyeti çok çok büyük; bugün ise çok daha büyük, telafisi yok...     Ülkelerin zenginliği nasıl belirleniyor, zenginlik nasıl ölçülüyor? Merkantilist yaklaşımla, kıymetli madenlerle mi?, Döviz stoğu  ile mi? Doğal kaynakları ile mi?, Altın /Petrol /Doğalgaz /Maden rezervleri ya da yataklarının varlığı ile mi? Beşeri sermayesi ile mi?, Bireylerinin niteliği ile mi?, Becerileriyle mi ?..Nasıl ölçülüyor bir Ülkenin zenginliği ?.. Ülkelerin zenginliğini doğal kaynakları, altın stoku değil beşeri sermayeleri, bireylerinin nitelikleri, becerileri, değer yargıları belirliyor. Ülkelerarası farklı doğal kaynaklar, altın, kıymetli maden varlıkları değil, insan yaratıyor. Doğal kaynak fakiri yüzlerce irili ufaklı adaya sıkışmış, yüzölçümü Türkiye'nin yarısından az olan Japonya, dünya sıralamasında önde de, Türkiye niçin hep gerilerde. Farkı insan öğesi yaratığı kesin.. . Milletlerin zenginliğinin doğasını ve nedenlerini araştıran Adam Smith, insan faktörünün öneminin belirleyiciliğini yüzyıllar öncesi görmüştür. A. Smith'e göre, milletlerarası zenginlik farkını, işgücünün beceri, nitelik farkı ile işgücünün üretime katılma oranı belirler. Adam Smith ayrıca zenginlik bağlamında adalet, emniyet, hukuka bağlılığın önemini vurguluyor, bunları çağdaş bir devletin temelleri olarak görüyor. Adam Smith, zenginliğin ölçüsünün toplam değil, topluluğun bireylerinin ortalama zenginliği olarak görüyor. Adam Smith'e göre milletlerin zenginliği için, bireylerin becerisi yükseltilmeli, nitelikli işgücünün istihdamı artırılmalı, zenginlik dengeli dağılmalıdır. Adam Smith, günümüzün neoliberal, refah, zenginlik anlayışına kıyasla çok daha ileride.  Fizikteki birleşik kaplar kuralı gereği toplumun hemen her kesiminde düzeyin giderek düştüğünü gözlemlemek mümkün.....İşinin gereğini yapma yerine, “herkesin abisi” olma yolunu tercih edenlerin bilgisizliği, ilkesizliği, kuralsızlığı, ölçüsüzlüğü ile onlara alkış tutanların bolluğu , ülkemizin çok şeyleri yitmesine yol açtı; yol açmaya da devam ediyor...Dün olduğu gibi bugün de tüm kurum ve kuruluşlar da temel parametre zamana uyum kapasitesi. Diğer bir deyişle, Sürdürülebilir yetenekleri geliştirebilme kapasitesi.   "Kalite" insanın ve kurumların  tüm yaptıklarının toplamında ortaya çıkmakta ve sadece yandaşların değil tüm paydaşların mutluluğu; "Ya var ya da yok". "Bunun ortası yok"!... Böyle yazıyor kitaplar. Böyle söylüyor konunun uzmanları.... O yüzden kalite, kullandığınız araçların / binaların kaliteli olması meselesi değil, insana dair bir konu. Özünde , öznesinde insan var. Kalite bir sistemi tanımlar. Sistemi oluşturan alt sistemler zincirin en zayıf halkalarıdır.Kurumsal olarak hem girdiyi, hem süreçleri hem de dolayısıyla çıktıyı kalite hale getirmek. Bu süreci kurumsal olarak tamamlarken tüm paydaşların memnuniyetini sağlayabilmek bütün mesele bu!... Yaşam alanlarımızda muhakkak karşılaştığımız gücü (yetki /otarite/para vb..)  ellinde bulunduran bu prototipler  sadece yandaşlarına her türlü menfaatleri esirgemeyenler, akraba eş dost kayırmakla ("nepotizm")  kurumun kalitesi artmıyor. Siz artığını sansanız bile!... Birden aklım Amerikalı düşünür William James'e kaydı. James'e göre, kendi yarattığı "pragmatizm" akımı; bireylerin, bencil bir egoizmle önlerine çıkan fırsatlardan da yararlanmaları haklarıydı, bizzat fırsatlar yaratarak ondan yararlanmaları da. Bir düşünceyi, doğurduğu eyleme göre ölçmek gerekli... Ve kısaca kalite; tek tek kişilerle belirlenecek bir kavram değil, top yekun bir sonuç. Yani sistemin tamamını içine aldığından "Toplam kalite" denilmiş. Kurumunuzun kalite algısı, "idare eder" düzeyinde kaldığı sürece; Kaliteden söz etmek mümkün değil. Kalite denetimi yapanları yanıltmak kolay, zira iki tane çıktıya ya da sürece bakıp onay verirler..Önemli olan çıktınızın  piyasadaki değeri.Çıktınızın piyasadaki imajı..Siz ne kadar kaliteli çıktı ürettiğinizi iddia etseniz bile!...Bu bağlamda,hak etmeden elde edilen mevki ve makamların beraberinde getirdiği bir takım ahlak erozyonu kaçınılmaz...Ahlak erozyonu, değerlerin kaybı, tepkisizleşmek...Bu yerleştikten sonra, zaten ört ki ölem.....    Üniversitelerin gelişmişlik düzeyi ile  bir ülkenin bulunduğu kalkınmışlık düzeyi arasında kuvvetli bir korelasyon ilişkisi mevcut.... Birleşik kaplar misali...Dünya çapında bir bilim iklimine sahip olmayan bir ülke, dünyanın önde gelen ve kalkınmış ülkelerinden birisi olması mümkün değil.... Neden? Çünkü üniversiteler ekonominin temel lokomatifleridir/ya da olmak zorundalar...     Dünyanın önde gelen ülkelerine bakıldığında, bu ülkelerin aynı zamanda dünyanın önde gelen üniversitelerine ve bilim insanlarına da sahipler. Dünyanın önde gelen üniversiteleri listesinde ön sıralara doğru yükselmeye başlayan Güney Kore, Singapur, Çin de de bu böyle.. Bunun bir  rastlantı olması mümkün mü?  Fen bilimlerinde de  sosyal bilimlerde de...  "Üniversite bu anlamda ve üniversitenin kökeni itibariyle geçmiş bütün eğitim kurumları insanlığın en ulvi müesseselerii. Bu ulvi özelliklerini koruyup insan doğasına, insan onuruna, insanın ihtiyaç hissettiği erdeme hitap ettiğinde ve onu tekrar ürettiğinde aslında onun üretildiği toplumlara büyük bir onur kazandırmış. Bunun olmadığı toplumlarda ise maalesef araçsallaşmış ve önemini kaybetmiştir. Bizim gönlümüz, zihnimiz, yüreğimiz bahsettiğim dördüncü harmanlanmada, yani küreselleşmenin getirdiği zihni ve bilgi kompozisyonunda Türk üniversitelerinin insanlığın önüne geçmesi ve tarihin öznesi, bilgi tarihinin öznesi olması. Sadece bilgi aktaran, yorumlayan değil bilgiyi üreten kurumlar haline dönüşmesir. Yeni Türkiye kavramını bugünlerde siyasi olarak çok kullanırken, aslında böylesi yeni Türkiye'nin inşasının da temeli yeni bir bilgi paradigmasının inşası ve yeni bir üniversite geleneğinin bütün o engin tecrübe üzerinde inşa edilmesi.Bilimi yol gösterici olarak,rehber olarak seçmeyen ülkelerin ileriye gidebilmesi mümkün değil.Onun içindir ki  büyük önder,"Benim mirasıma girmek isteyenler var sa,ancak aklı rehber alanlardır.Aklı rehber alanlar benim mirasıma girebilir."diyor.Bu nedenledir ki Türk halkı,bu cumhuriyetin genetik kodlarını oluşturan büyük önderin gösterdiği bu yol haritasını iyi yol haritası olarak seçmiş.Bu yolda ,sendelemeden,sekteye uğramadan yoluna devam edeceğine inancımız tam.Ve ona minettar.Şükran borçlu.Ve onu minnetle ve şükranla her zaman anmakta. Bu nedenle;"Üniversite sadece bilim için değil, aynı zamanda Hak, Hukuk, Adelet ve Cumhuriyet içinde üniversite gerekli.Üniversite Cumhuriyet'in sahipliğinde.     Bu paradigma çerçevesinde;Türkiye Cumhurieti'nin Bekâsını" önemsiyen, Türkiye Cumhuriyetin genetik kodlarını oluşturan cumhuriyet ilkelerine bağlı ve bu paradigma çerçevesinde Nasıl bir eğitim?" sorusunun yanıtını verebilecek rektör adayı; medeniyet, kültür  ve kâdim değer tasavvurunu ve eğitim-öğretim kavrayışlarını bilen birisine oy verilmesi gerektiğini düşünenlerdenim. Fildişi kulesinde kendi gerçekleriyle yaşayan bir küçük üniversite mi,yoksa Türk eğitim dünyasında ağırlığı olan,toplumla ve diğer kurumlarla irtibatlı,kendine güvenen ve liderlik hedefleyen bir üniversite mi? Eğer "Üniversite" olarak eğitim hayatına ve yaşadığımız kente damga vurmayı düşünüyorsak öncelikli olarak lisansüstü programları güçlendirmeden araştırmaya önem veren bir üniversite olmak mümkün değil..."Yükseköğretimin Fırtınalı Sularında" Kurumsal yönetimle ilgili  dört temel ilkeyi benimseyen (Adillik, Şeffaflık, Hesap verebilirlik ve Sorumluluk). Üniversitelerde kurumsallaşma ve dünya üniversitesi olma ülküsüne yönelik çabaları ve bu ülkü ile "Türk Ulusu' nu çağdaş uygarlığın en ön safhasına geçirme, bilimde, teknikte özgür ve bağımsız olarak hareket edebilme, dünyanın en gelişmiş ülkesi olarak diğer ülkelere liderlik edebilme ve sürekli ilerlemenin bir düşünce-nesnesi olarak somut çıktılar elde etme inancı tam.  Belki ülkenin sosyal, politik ve ekonomik gelişmelere önderlik etme, bir yandan Ulusal irade seslenişi yeteneğini, diğer bir deyişle kolektif ruh/irade varlığını çağdaş bilim ve akılcılıkla geliştirme Üniversitelerde rektör seçimi, adaylar kadar oy verenlerin demokrasi algılarının  bir göstergesi. Bu algıların  neye göre şekilendiği de ayrı bir tartışma konusu. Türkiye'de rektörlerin atanma süreci Yüksek Öğretim Kurulunun tercihi ve Cumhurbaşkanı'nın onayı ile gerçekleşiyor.Kim ne derse desin Cumhurbaşkanlığı ataması da belirli bir seçim sürecinin sonucu. Cumhurbaşkanlığı makamıda  Yükseköğretim Kurumunun   belirlediği  bir adayı  atamakta , Son olarak "Her yönetim kendi ekibiyle çalışır". Bundan doğal ne olabilir ki? .. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi’ne İlişkin Ana Projelerimin özeti : 1. Sivil Toplum Destekli Girişimci Üniversite Modelini Hayata Geçirmek Üniversite, Üniversite Vakıfı ve Üniversite Mezunlar Derneği; kemale ermiş, para kazanmış mümtaz, toplumda  saygıdeğer konumlarda bulunan kimselerin temsil edildiği bir yer olacak. Dernek ise tüm mezunların eşit temsil edildiği, eşit katkıda bulunduğu, mezunlar arası dayanışmayı ve üniversiteyle özdeşleşmeyi teşvik eden bir kurum olacak. "Sivil toplum destekli girişimci üniversite" modeli ana hatlarıyla bu çerçevede örgütlenmesiyle kurulacak ve Kütahya ile sağlam temelli ilişkiler kurularak kentsel politikaların üretilmesi ve uygulanması noktasında etkin bir akademik/bilgi desteği sağlanacak. Kütahya Dumlupınar üniversitesi; eğitim, kültür, sanat, sağlık, spor, sosyal hizmetler vb. gibi hizmet alanlarında kentin yerel dinamiklerine ve/ya yerel yönetimlere etkin bir akademik destek vermesi planlanmakta. Bunun etkin mecralarını (iş birliği protokolleri vd.) var etmek suretiyle kent ile üniversitenin bütünleşik biçimde bir değer üretmesi amaçlanmakta. Bu destek, etkin ve verimli bir kentsel hizmet anlayışı doğrultusunda gerekli olan bilgisel ve kültürel katkıyı da temin edecek. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, kendine özgü tarihi ve kültürel dokusu ile sosyolojik yapısı olan Kütahya’nın marka değerine farklı bir boyuttan katkı sağlamak. Araştırma ve/veya eğitim-öğretim kapasiteleri açısından markalaşacak Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, yerleşik bulunduğu Kütahya’nın global ölçekte erişilebilirliğine ve uluslararası tanınırlığına anlamlı bir değer katacak. Toplumsal sorumlulukları doğrultusunda Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, kentin, tarihi, doğası ve kültürel varlığını keşfedici bir işlev üstlenecek. Çevre ve enerji ilişkisi ve doğal kaynakların verimli kullanımı gibi konulardaki sosyal ve kültürel sorumluluk projeleri ile kentte yaşam kalitesini artırmaya yönelik bir misyon icra edecek. Bu misyonu gerçekleştirme konusundaki akademik öncülük, kent toplumunda yaygın bir toplumsal bilinçlilik düzeyi var edecek. Girişimci Üniversite Modeli; hemen akla piyasa çağrışımı getirdiği için. Ben bu tanımı o anlamda kullanmıyorum. Üniversite de girişimcilik çok başka. Çünkü üniversite yatay bir organizasyon. Herkesin söz sahibi olma, sorgulama hakkı var. Dolayısıyla çok farklı piyasa girişimciliğinden. Türkiye’de herkes hiyerarşik bir yönetime alışmış. Herkes birbirine şüpheyle bakıyor. Ben ise Kapalıçarşı modeline bakıyorum. Esnafa gidiyorsun, cebinden para çıkmıyorsa ‘’yarın gelir verirsin’’ diyor. İşte bu sistemi izleyerek, beraber çalışarak, yanındakine güvenerek, şeffaf olarak aslında çok güzel işler yapabilirsin. Benim DPÜ’deki yimibeş yıllık yöneticilik tecrübem budur. Hürmet, şeffaflık, birlikte çalışmak ve güven. İnsanlara bunu verdiğiniz zaman inanılmaz işler yapabilirsiniz. Demokrasi sözü bana çok popülist geliyor. Hürmet, şeffaflık, dinleme gibi kavramları kullanmayı tercih ederim. Çok demokrat gibi olup otoriter de olursun. Demokrat olmak çok özgürlükçü biri olduğunuz anlamına gelmez. İnsanları daima kazanmak gerektiği konusundaki ilkem sadece bir eğitimci olarak değil; bir yönetici olarak kurumsal başarıyı oluşturan arka planı daha iyi anlamamızı sağlıyor İkinci aşamada ana strateji olarak üniversitenin kente yönelimi. ‘Kendini yöneten kentine yönelen bir üniversite” sloganıyla hareket etmek. Sürdürülebilir rekabet için evrensel bilgi ve teknolojiler geliştirerek bölgenin gelişmesine ve ülke kalkınmasına katkı sağlayan bir teknoloji üretim merkezi olmak.Bölgemiz ve ülkemizin ihtiyaçları doğrultusunda, ileri bilgi ve teknolojiye dayalı yüksek katma değerli ürünler üretebilmek için ulusal ve uluslararası şirketleri bir araya getirerek üniversite-sanayi işbirliği ile akademisyen, girişimci, şirket ve çalışanlara, yüksek standartta Ar-Ge ve Teknopark hizmeti sunmak. 2. Üniversite Yönetişim Modelini Kurumsallaştırmak Kurumsallaşma (Reorganizasyon) Yönetsel ve Akademik Rotada Değişim: Yeni Yol Haritası. Üniversitenin öncelikle kendini iyi yönetmesi gerekiyor. Kendini yönetemeyen, iç  dinamiklerini harekete geçiremeyen akdeminin dışsal bir fayda sağlaması imkansız. Bu bağlamda stratejik amaçlarımızın başında üniversitemizin teslim aldığı kültürel mirasa sahip çıkma ve geliştirmeye devam ettirme. Bu çerçevede akademik ilke ve değerleri savunarak Kütahya Dumlupınar Üniversitesi’ni farklı kılan üniversite yönetişim modelini kurumsallaştırmak. Üniversitemizde bilimsel çalışmalarla, akademik programlarla ve yetiştirilen insan gücü ile yaşadığımız toplumun ekonomik refahının yanı sıra sosyal ve kültürel esenliğine katkıda bulunmak. Özgürlük ve medeni ilişkiler çerçevesinde birlikte yaşam. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi bir medeniyet ve sulh ortamında söyleyeceğini söyleyebilen çözüm odaklı bir kurum olacak ve bu konumunu gelecekte de muhafaza edecek.  Birbirine hürmet, şeffaflık ve güven. Hayatta en önemli güç bir yönetici için etrafında olan biteni dinlemek, radarlarını hep açık tutarak kazanılır. Bu nasıl olur? İnsanların arasına karışarak, onları dinleyerek sorunları çözme. Ben eğitime yalnız şu kadar matematik, bu kadar fizik diye bakmıyorum. Sorumlu vatandaşlar da yetiştirebilmemiz gerek. Üniversitemizin en büyük ihtiyacı bu. Ben kendime hep şu kuralı koydum: İnsanlar beni bugün alkışlamasın ama 10 sene sonra alkışlasın. Çoğulluk, açıklık ve özgürlük ilkelerini sahiplenerek bilimsel akıl ile sosyal aklı birlikte çoğaltacak çalışmalarla ve etkinliklerle daha demokratik ve kapsayıcı bir gelecek için öğrencilerimize faydalı olmak. Bir kamu üniversitesi olarak farklı toplumsal kesimlere farklı ihtiyaçlarına cevap verebilecek teknolojiler, projeler ve bilimsel eserler üretmek. Ürettiğimiz bilgi ile eğitimin ve bunları üretme yollarımızın kamusal olma özelliğini yitirmemesine özen göstermek. Günümüzün kaotik koşullarında farklı kulvarlarda bu süreçleri birlikte başarıyla götürmek. Bunu yaparken uluslararası sıralamalarda yükselmek, üniversitemize yeni projeler kazandırmak, performans ölçütleri ile uyumlu biçimde sonuca odaklı faaliyetlerde bulunmak. Bununla birlikte yaptığımız işler arasında belki de en önemlisinin yaratıcılığı ön planda tutan, eleştirel düşünceyi ve yeni sorular sorulmasını destekleyecek altyapıyı kurmak. Böylelikle bir yandan akademik anlamda mükemmeliyete ulaşırken bir yandan da toplumsal ve ekolojik anlamda sürdürülebilir bir dünya kurmak için daha demokratik ve kapsayıcı yeni değerler yaratmamız mümkün olacak. Yeni stratejik planımızın oluşumuna katkı sağlayan çok sayıda ve her gruptan üniversite mensubunun, stratejik planda yer alacak faaliyetlerin yürütülmesi, izlenmesi ve değerlendirilmesi konusundaki niyet ve kararlılıklarının planın hayata geçirilmesinin en önemli güvencesi olacağı inancındayım. Akademik, bilimsel ve kültürel faaliyetlerimizle daha iyi bir geleceğin şekillenmesine katkıda bulunmak, Kurumsal değerlerimizi sahiplenen, yaratıcı ve eleştirel düşünen, özgür ve özgürlükçü, etik değerleri önemseyen, doğa ve çevre bilinci gelişmiş, yerele kök salmış, evrensele açık, bilimsel, sosyal ve kültürel formasyonu ve özgüveni ile üstleneceği mesleki ve sosyal sorumlulukları başarıyla yerine getirecek bireyler yetiştirmek; evrensel boyutta düşünce, bilim ve teknoloji üreterek insanlığın hizmetine sunmak ve bilim, sanat ve kültürün toplumda yer bulmasında ve yaygınlık kazanmasında yardımcı ve öncü olmak. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi İleri Teknoloji Merkezi  (İLTEM) bünyesinde kurulacak Tarım Ar-Ge Merkezi aracılığı ile özellikle Altıntaş-Aslanapa ovalarında  tohum ıslahı üzerine çalışmalar yapmak. Yerli sermayeli, yerli üretimle piyasada özellikle hastalıklara dayanıklı, verimliliği yüksek ürünler üzerine çalışmak. Dünya Üniversiteler Birliği'ne ve Avrupa Üniversiteler Birliği’ne üye Kadın Araştırmaları ve Uygulamaları Merkezi kurmak. Bu merkez  aracılığı ile Kütahya’ nın el sanat değerleri olan çini işlemeciliği, halıcılık, telkâri vb. geliştirmek. 3. Kütahya Politikalar Merkezi (KPM) Bu merkez üniversite ile ilişkili ama özerk bir kurum olacak. Üniversite’nin bürokrasi ve organizasyon şemasında hiyerarşik olarak yer almayacak, hiçbir fakülteye bağlı olmayacak. Müdürünün doğrudan rektöre ve mütevelli heyetine sorumlu olduğu bir yapı olacak. Bu kurum üniversiteye ancak yeteri kadar yakın olacak, sivil toplum kuruluşları ve diğer üniversiteler ile ağ kurabilmesini sağlamak amacıyla da Kütahya Dumlıpınar Üniversitesi'nin bir iç kuruluşu olmayacak. Şeytanın avukatı olabilecek, ülkenin karşılaştığı sorunlarda veri tabanlı ciddi analizler yapabilecek, ayakları yere basan politika alternatifleri üretebilecek, bunu sağlamak içinde sivil toplum ve bilim dünyası arasında köprü olabilecek bir kurum hedefliyorum. Bu proje benim için Türk sivil toplum ve akademik dünyasına sunulabilecek öncü bir proje KPM sivil toplum ve akademik dünya arasında köprü olmayı, bilgi ve veri bazlı uygulanabilir politikalar (siyasa) geliştirmeyi, kamuoyu ve siyasi karar vericilerin dikkatlerine sunmayı amaçlayacak. Merkez özerkliğini koruyabilmesi için de fonlanmasının projelerden ve diğer kaynaklardan sağlanan imkânlarla yapılması öngörülmekte. KPM’nin yapacağı etkinliklerin hemen hepsi projelerden sağlanan gelirlerle gerçekleştirilecek. .Son Söz: Bir "değer sistemi" olmadan, felsefe olmadan bununla ilgili bir zihniyet modeli oluşturmadan,  üniversite eğitiminin somut tarafının ortaya konulabileceğine hiçbir zaman inanmıyorum, "Bu bir zincir meselesi. Zincir aslında genel bir felsefeyle başlar. Eğitim felsefesiyle devam eder. Buna bağlı bir eğitim teorisi gerekiyor. Yani bir kavram çerçevesi gerekiyor. Kavram çerçevesinden hareketle model kurulması gerekiyor. Modele bağlı strateji koymak, stratejiye bağlı yöntemler, teknikler ve uygulama zincirini kurmamız gerekiyor. Bu kurulmadığında sadece aktivite olur. Sadece birtakım etkinliklerle projelerle yetinmek zorunda kalırız. Üniversite sadece bilim için değil, aynı zamanda Hak, Hukuk, Adelet ve Cumhuriyet içinde üniversite gerekli.Üniversite Cumhuriyet'in sahipliğinde Türkiye’nin stratejik yol haritasında ki kilometre   taşları 2023, 2053, 2071 vizyonları ile yükseköğretim sisteminin nasıl bir ilişkisi olduğu? Bu vizyonlara ulaşmada   üniversitelerin kritik rolünün  ne  olduğu? Türkiye’nin bu vizyonlara ulaşmayı sağlıyacak  üniversite modelinin nasıl  kurulacağı? Bunların hepsi can alıcı ve hayati öneme sahip kritik sorular ve doğru bir şekilde yanıt ve uygulama bulmaları büyük öneme sahip....Aşağıda  ki linkde  konu ile ilgili daha önce ki yıllarda yayınlanmış naçizane  iki denememiz  var..Birlikte okuyalım.... http://portal.dpu.edu.tr/orhan.elmaci/makale_oku/298/2016-2017-akademik-yilinin-vatanimiza-milletimize-hayirlara-vesile-olmasi-dilegi-ile (*) Sonsöz: "Dünyada her şey için, uygarlık için, yaşam için, başarı için en hakiki mürşit ilimdir, fendir. İlim ve fen haricinde mürşit aramak gaflettir, cehalettir, delalettir." (*)Büyük Önderin kaleme aldığı Geometri kitabını  aşağıdaki alan bağlantıdan indirebilirsiniz.) https://lnkd.in/gUj-VX7         Duvarımda ve masamda senin resmin olan ben de, koltuğumda büyük adam gibi oturan torunum da sana minnettar. İnşallah onların çocukları da, oğlum gibi, hepimizin minnetini bilecekler. Ululaştırarak ve masal kahramanı haline getirerek değil, kalpten severek ve teşekkür ederek, Atatürk diyecekler. Sağlıcakla kalın... Yüreği "Berkehan ve Bilgehan Deniz" kadar temiz tüm insanların,  günleri hep aydınlık olsun! Yüreklerindeki sevgi daim olsun!   https://goo.gl/xLnLQQ https://goo.gl/9mvB7Z https://bit.ly/2ulAMkW  703 nolu KHK’nın 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’yla ilgili 135. maddesinin d 13 üncü maddesinin (a) fıkrasının birinci paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. "Devlet ve vakıf üniversitelerine rektör, Cumhurbaşkanınca atanır. Vakıflarca kurulan üniversitelerde rektör ataması, mütevelli heyetinin teklifi üzerine yapılır. Rektör, üniversite veya yüksek teknoloji enstitüsü tüzel kişiliğini temsil eder." https://bit.ly/2CRZEby kararname 17 / 3.madde b bendi (**)Rektörlerin belirlenme yöntemi dünyadaki akademik gelenekler ve uygulamalar çerçevesinde tartışılması gereken en temel ve öncelikli meseledir. Ancak sistemi tartışırken, sorumluluk alanı gereği rektör atamalarında söz sahibi olan Yükseköğretim Kurulu'nun (YÖK) aday değerlendirme sürecindeki rolünü de anlamak gerekir.Var olan rektör belirleme sisteminin yeniden düşünülmeye muhtaç yönlerini göz ardı edilemeyecek biçimde ortaya koymak gerekir..İlgilenenler için, Cumhurbaşkanlığı Makamı'na arz edilmek üzere YÖK'e sunduğumuz "Öngörü Proje Raporu" nun tamamı  100 sh.dır İlgilenenler İçin  Bir not: ABD'de farklı yönetim modelleri uygulanıyor: Amerika Birleşik Devletleri'nde Anglo-sakson yönetim modelini uygulayan üniversitelerde rektör, üniversite yönetim kurulu tarafından ve üniversite dışından seçiliyor. Rektör, Eğitim Bakanı tarafından atanıyor. Harvard Üniversitesi'nin kendine özgü bir modelinde rektör ataması mezunlar derneği tarafından yapılıyor. New York State Üniversitesi'nde ise rektörü üniversite personeli seçiyor, atanma işlemi mütevelli heyeti tarafından yapılıyor.   İngiltere İngiliz üniversitelerinde rektör, profesörlerin haricinde özel sektör temsilcileri ve öğrencilerin de üye olduğu üniversite komiteleri tarafından aday gösteriliyor ve üniversite konseyi tarafından süresiz olarak atanıyor. AB ülkeleri Almanya: Aralarında öğrenci temsilcilerinin de olduğu üniversite kurulu, rektör adayını belirleyip Eyalet eğitim bakanının onayına sunuyor. Rektör atama yetkisine sahip Eyalet eğitim bakanı, belirlenen adayı veto ederse kurul yeni bir aday belirliyor. Fransa: Rektör, öğretmen, öğrenci ve akademik personelden oluşan kişilerce seçilerek üniversite konseyine sunuluyor. Hollanda: Özel üniversitelerde rektör mütevelli heyeti tarafından atanırken kamu üniversitelerinde adaylar Bakanlar Kurulu tarafından tespit ediliyor ve Kraliçe adına Eğitim Bakanı tarafından atanıyor. İtalya: Rektör seçimine okul idaresi, akademik kadro ve öğrenci temsilcileri katılıyor ve atama Eğitim Bakanı tarafından yapılıyor. Yunanistan: Seçiciler kurulunun üniversitenin profesör ve doçentleri arasından seçtiği rektör Eğitim Bakanı tarafından atanıyor. İsveç: Aralarında bir öğrenci temsilcisinin bulunduğu 11 üyeli Üniversite Yönetim Kurulu'nun görüşü alınarak Bakanlar Kurulu tarafından atanıyor.

Trilyonlarca galaksi... Bilim dergisi Astrophysical Journal'da( http://iopscience.iop.org/article/10.3847/0004-637X/830/2/83 ) yayınlanan rapora göre, evrende gözlenebilir galaksi sayısı daha önce açıklanandan 10 kat fazlaymış.Gökbilimciler, evrende gözlenebilir 2 trilyon galaksi bulunduğunu bildirmişler. Astrophysical Journal'da yayınlanan yazıya göre, daha önce gözlenebilir evrende 200 milyar galaksi bulunduğunu düşünen bilim insanları, uzun yıllar Hubble uzay teleskopları ile gözlemevlerinden elde edilen veriler ışığında, bu sayının sanılandan 10 kat fazla olduğunu belirlemişler. Elde edilen bilgilere göre, keşfedilen galaksilerin yüzde 90'ı çok silik veya çok uzakta bulunuyormuş. Öte yandan, Uluslararası Astronomi Birliği, 2014 yılında keşfedilen '2014 UZ224' isimli gezegeni, 'küçük gezegen' sınıfına dahil etmiş. Birliğin bu kararı ile küçük gezegenler, "Ceres, Eris, Haumea, Makemake, Pluto ve 2014 UZ224" olarak sıralanmış. Küçük gezegen olarak onaylanan '2014 UZ224'in güneşin etrafında dönmesi, bin 100 dünya yılı sürüyormuş. Bu, minik gezegenin 1 yılının, dünyanın bin 100 yılına denk geldiği anlamı taşıyormuş. Öyle yazıyor.....Öyle yani.... Daha fazla: http://iopscience.iop.org/article/10.3847/0004-637X/830/2/83  http://www.skyandtelescope.com/astronomy-news/universe-2-trillion-galaxies/ Maybe you saw today's news that the universe contains "10 times as many galaxies as astronomers previously thought." Well, there's 10 times less to that announcement than meets the eye. But the real news is interesting enough. A relatively nearby galaxy cluster, MACSJ0416.1–2403. The thin streaks and arcs, mostly blue, are galaxies in the far background whose images are warped due to gravitational lensing by the foreground cluster. NASA / ESA / J. Lotz (STScI) NASA, the European Space Agency, and others issued press releases this morning announcing a new analysis of multi-instrument censuses of the Hubble Ultra Deep Field. A team led by Christopher Conselice (University of Nottingham, UK) sorted galaxies by their brightnesses and estimated redshifts to create a 3D model of which ones are at different distances and hence cosmic ages. Their study provides a better look at galaxy evolution over time, and estimates how many galaxies are too faint and far to see. According to one press release, the team found that 10 times as many galaxies were packed into a given [co-moving] volume of space in the early universe [as are] found today. Most of these galaxies were relatively small and faint, with masses similar to those of the satellite galaxies surrounding the Milky Way. As they merged to form larger galaxies, the population density of galaxies in space dwindled. This means that galaxies are not evenly distributed throughout the universe's history. . . . hardly a surprise. We already knew galaxies grow in part by merging, so there will be more, little galaxies in the past and fewer, bigger galaxies in the present day. The press release explains that the team used new mathematical models which allowed them to infer the existence of galaxies that the current generation of telescopes cannot observe. This led to the surprising conclusion that in order for the numbers of galaxies we now see and their masses to add up, there must be a further 90 percent of galaxies in the observable universe that are too faint and too far away to be seen with present-day telescopes. These myriad small faint galaxies from the early universe merged over time into the larger galaxies we can now observe. Again, this picture isn't news — it's just an observational confirmation of the old picture. Astronomers have known for years that, following the Big Bang, the first galaxies to form were very small and numerous compared to those today. Galaxy history since then has been all about mergers and acquisitions. The original tiny ones have been falling together to form big ones many thousands of times more massive. Some primitive dwarf galaxies are still drifting around as leftovers. Some of these are occasionally adding themselves to big galaxies, though at a much slower rate than in the past. All these observations increasingly match the picture that's predicted by the current overarching model of cosmology, known in the trade as Lambda-CDM. This model assumes a remarkably simple Big Bang, spawned according to inflation theory, and then lets physics run from there. It has been an extremely successful match to the observed universe throughout cosmic history — all the way from evidence we can glean about the instants after the Big Bang, through cosmic evolution ever since, up to the present universe around us. So what's new from this study? We get a better grasp on those early, unseen dwarf galaxies — the model's building blocks for today's galaxies. That's an achievement; dwarf galaxies are pretty darn elusive. The Lambda-CDM model predicts many more of them than easily meet the eye, and astronomers have been finding the missing ones only slowly. Few doubt that they're out there in one form or another. Now we have a more solid handle on them. But How Much Galaxy is Two Trillion Galaxies? Up to now, astronomers usually said we know of about 200 billion galaxies in the observable universe (meaning out to our event horizon, a look-back time of 13.8 billion years). Now the number can be said to be about 2 trillion, with the caveat that this estimate doesn't go back a full 13.8 billion years, it's 600 million years short. (Not many galaxies could have formed before then.) The only reason the number is 10 times bigger now is that you can legitimately include more of those littlest early building blocks; they're no longer so theoretical. The total amount of stuff — stars and gas — hasn't changed. So no, we do not "also have to update the number of stars in the observable universe, which now numbers around 700 sextillion," as some uninformed science writers are saying. That's what they get for taking press-release hype literally. The Lambda-CDM model predicts that the earliest clumps that formed in the smooth material after the Big Bang should have averaged about a million solar masses each (dark matter and normal matter combined). That's about the mass of a typical globular cluster today, and a millionth the total mass of the Milky Way. That's the mass down to which Conselice's team ran their extrapolations to come up with their count. Bu senenin en büyük kaybıdır Hawking'in ölümü. Yıldızlarla birlikte o şimdi. Ayaklarınıza değil yıldızlara bakın, diyor veda mesajında. İzlemek isteyenler için :30.12.2018 https://www.youtube.com/watch?v=VYxjumUhji0